AKTUALNOŚCI
Wieczór Gruziński z księżniczką...
Wydawnictwo Trio oraz portal Kaukaz.pl zapraszają na niezwykły Wieczór Gruziński i spotkanie z Heleną Amiradżibi-Stawińską – znakomitą reżyserką, scenarzystką filmową i pisarką. Pretekstem do spotkania jest nowe dzieło Pani Heleny – „Książka antykucharska”.
Wieczór Gruziński na Elektoralnej będzie okazją do posmakowania świetnej literatury tworzonej po polsku przez gruzińską arystokratkę. Na gości czekają również opowieści o tajemniczej Gruzji i jej mieszkańcach, migawki kaukaskich pejzaży a także gruzińskie smakołyki, które zachwycą nawet najbardziej wytrawnych smakoszy...
Napisana z pasją książka, żywym językiem snuje opowieść o tragicznych a czasem i komicznych losach autorki oraz jej bliskich na tle burzliwych dziejów sowieckiej Gruzji. Amiradżibi z łatwością rysuje w wyobraźni czytelnika wymowne sceny życia gruzińskiej arystokracji w czasach „rozprawy z klasą próżniaczą”.
Tekst aż roi się od nieznanych faktów i smaczków z życia ówczesnej Gruzji i Związku Sowieckiego, w tym najwyższych dostojników takich jak Stalin i Beria. Wśród barwnych opisów i przejmujących dialogów czytelnik co raz natrafia na dokładne przepisy. Pozwalają one przyrządzić kulinarne specjały, z których słynie gruzińska kuchnia np. tolma, pliaw, lobio, saciwi a nawet gruzińska wódka.
Książka antykucharska to dzieło niezwykłe. Spis treści jest listą kilkudziesięciu potraw lecz za każdą z nich kryje się jakaś pasjonująca historia lub nietuzinkowa postać...
Termin: wtorek, 18 grudnia 2007, godzina 18:00
Miejsce: Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki, ul. Elektoralna 12 (Śródmieście), Warszawa
PROGRAM:
• Powitanie gości, przedstawienie autorki i prelegentów (Maryla Marchocka)
• Prezentacja wybranych fragmentów „Książki Antykucharskiej”(Maryla Orłowska)
• Opowieści o Gruzji i gruzińskich zwyczajach – prezentacja multimedialna (Krzysztof Dąbrowski)
• Prezentacja wybranych fragmentów „Książki Antykucharskiej” (Maryla Orłowska)
• Rozmowa o kuchni gruzińskiej (Krzysztof Dąbrowski i Ekaterina Loladze)
• Poczęstunek – oryginalne gruzińskie potrawy z restauracji TBILISI
Helena Amiradżibi w Tbilisi
Helena Amiradżibi urodziła się 23 września 1932 r. w Tbilisi, w arystokratycznej rodzinie gruzińskiej. Po wojnie zamieszkała w Polsce i wyszła za znanego reżysera Jerzego Stefana Stawińskiego. Zrealizowała wiele filmów fabularnych i dokumentalnych a także jest autorką licznych reportaży i filmów oświatowych zrealizowanych dla warszawskiej Wytwórni Filmów Dokumentalnych.
FILMOGRAFIA:
• 1998 Boskość j. w. Stalina w świetle najnowszych badań - tłumaczenie (reż. Krzysztof Nowak-Tyszowiecki)
• 1972 Fortuna - reżyseria (film fabularny)
• 1970 Kto wierzy w bociany - reżyseria i scenariusz (film fabularny)
• 1967 Kobieta to słaba istota - reżyseria
• 1966 Wieczór przedświąteczny - reżyseria i scenariusz (film fabularny)
• 1964 Kariera - realizacja
• 1963 Komu sukienkę - realizacja
• 1962 Zambrów - reżyseria
• 1961 Żelazny szlak - realizacja i scenariusz
• 1961 Postęp techniczny na PKP – reżyseria i scenariusz
• 1960 Ej - Szewczyku.. . - reżyseria
• 1959 Oblatywacze - reżyseria i scenariusz
• 1959 Gruzja - realizacja
Fragment „Książki antykucharskiej”:
„ – Kiedy byłam mała, matka Berii mieszkała niedaleko nas. Myśmy ją widywali, gdy szła na bosaka do cerkwi. Co niedziela: ciap, ciap – zasuwała do cerkwi na drugi koniec miasta. Na mszę za duszę jej syna. Była bardzo religijna. Przychodził do niej pop. [...] Na pewno go prosiła, żeby się modlił się za jej syna. Musiała mieć świadomość, że on jest złym człowiekiem, bo gdy przychodziła w niedzielę do cerkwi, już tam stali ludzie z małymi dziećmi na ręku. Rzucali się do niej, błagając, żeby ona była matką chrzestną malucha. Takim dzieciom nic potem bie groziło. Nie mogli ich aresztować, bo ona łapała za telefon i mówiła: ‘To jest mój chrześniak, wypuścić go natychmiast’.
Beria kochał matkę. Miał też głuchoniemą siostrę. Na każde święta – Bożego Narodzenia czy Wielkanocy – musiał być w domu. Zjeść z nimi obiad. Był bardzo obowiązkowy. Kochał bliźnich. Ale lubił też połamać komuś kosteczki, obciąć ucho. Moim zdaniem to była choroba.”
AZERBEJDŻAN
GRUZJA