zdjęcia i fotografie góry Kaukaz, Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, turystyka, podróże, wyprawy, gospodarka, bezpieczeństwo, zabytki, zwiedzanie, trekking, Morze Czarne, wybrzeże, Tbilisi, Batumi, Mccheta, Kazbek, Kazbegi, Wardzia
strona główna strzalka GRUZJA - historia

Historia Gruzji romb

Antyczne początki
Chrzest w IV wieku!
Zmagania z sąsiadami — upadek Iberii i Lazyki
Jak Feniks z popiołu, czyli odrodzenie gruzińskiej państwowości
Didi turkoba — wielkie poturczenie
Na drodze ku potędze
Złoty wiek
Wróg u bram! — Mongolska apokalipsa
Lata mozolnej odbudowy i reform
Czas zagłady...
Rozbicie dzielnicowe wyniszczonego kraju

Historia Gruzji w zarysie - od starożytności do "rewolucji róż" romb

Krzyż Świetej Nino, która nawróciła Gruzję
Krzyż Świetej Nino, która nawróciła Gruzję
fot. Krzysztof Dołęgowski & ska

Pierwsze państwa gruzińskie - Kolchida i Iberia - powstały już w starożytności. Gruzja była drugim krajem na świecie, który przyjął chrześcijaństwo. Dokonał tego król Iberii Mirian II w 317 roku.

Ostatnie wieki pierwszego tysiąclecia naznaczone były najazdami Arabów, Persów i Turków Seldżuckich. W XI wieku władcy z dynastii Bagratydów odbudowali i zjednoczyli gruzińskie ziemie. Od końca XI do początków XII wieku Gruzja była potęgą polityczną, kulturalną i militarną Bliskiego Wschodu. Inwazja Mongołów zapoczątkowała okres licznych najazdów, osłabienia kraju i stopniowej dezintegracji terytorium. Od XV do końca XVIII wieku wiele regionów Gruzji zostało zagrabionych przez sąsiednią Turcję i Persję a na pozostałych terenach dawnej monarchii gruzińskiej powstało mnóstwo drobnych, skłóconych ze sobą państewek, które mniej lub bardziej były zależne od muzułmańskich potęg.

W 1783 r. król Erekle II zawarł z Rosją traktat o przymierzu i protekcji, który miał zmniejszyć zagrożenie najazdami Persji. Jednak w czasie perskiej inwazji Rosjanie nie udzielili Gruzinom obiecanej pomocy, ale wkrótce anektowali zniszczony wojną kraj, łamiąc tym samym zapasy traktatu. Od 1801 r. Rosja wchłaniała kolejne państewka gruzińskie używając najczęściej siły i podstępu, ale również odbijała Turkom i Persom dawne gruzińskie prowincje.

Kościół Dżwari z VI w.
Kościół Dżwari z VI w.

W wyniku I wojny światowej powstała Republika Gruzińska. Akt niepodległości ogłoszono 26 maja 1918 r. Niepodległy byt Gruzji przerwała wiosną 1921 r. agresja Armii Czerwonej. Mimo zaciętego oporu wojsk gruzińskich nie udało się powstrzymać sowieckiego zaborcy. W 1924 r. sowieci krwawo stłumili gruzińskie powstanie narodowe. Większość terytorium niepodległej Gruzji znalazła się w sowieckiej republice a wewnątrz niej utworzono jednostki autonomiczne - dwie republiki (Adżarią i Abchazją ) i obwód (Południowa Osetia). Niektóre regiony przekazano Turcji oraz Armenii i Azerbejdżanowi. W latach 30-tych XX wieku przez Gruzję przetoczyła się fala terroru, który pochłonął najwięcej ofiar wśród inteligencji.

Upadek Związku Radzieckiego przyniósł Gruzinom niepodległość. Pierwszym demokratycznie wybranym prezydentem został Zwiad Gamsachurdia. Radość z wolności nie trwała długo, gdyż wkrótce wybuchły zbrojne konflikty w Osetii Południowej i Abchazji oraz wojna domowa pomiędzy opozycją a zwolennikami prezydenta. Wiele dowodów wskazuje na znaczne zaangażowanie strony rosyjskiej zarówno w zainicjowaniu konfliktów, jak też podczas rozwoju działań wojennych. Wsparcie militarne, logistyczne i polityczne Kremla przesądziło o zwycięstwie separatystów i puczystów. Sytuację w kraju opanował były minister spraw zagranicznych ZSRR Eduard Szewardnadze, który wkrótce objął fotel prezydenta. Bilans konfliktów z początku lat 90-tych XX w. to: utrata kontroli władz centralnych nad Abchazją, Osetią Południową i Adżarią, ponad 200 tys. uchodźców oraz głęboki kryzys gospodarczy.

Król Dawid Budowniczy IV Budowniczy (1073-1125)
Król Dawid IV Budowniczy (1073-1125)

Rządy Szewardnadzego zapewniły względną stabilizację polityczną i gospodarczą. Jednak powszechna korupcja i nepotyzm, niski standard życia, bezrobocie, słabość instytucji państwa i brak perspektyw szybkiej odbudowy kraju przesądziły o utracie poparcia społecznego dla prezydenta. Chcąc utrzymać władzę Szewardnadze posunął się do fałszowania wyborów, co z kolei spotkało się z masowymi protestami obywateli.

Jesienią 2003 r. doszło do tzw. "rewolucja róż". Wówczas wielotysięczne manifestacje, naciski opozycji i społeczności międzynarodowej doprowadziły do dymisji prezydenta i rozpisania nowych wyborów. W pierwszych od lat demokratycznych wyborach prezydenckich zwyciężył lider opozycji Micheil Saakaszwili. Z kolei w maju 2004 r. podobne pokojowa rewolucja doprowadziła do odzyskania kontroli władz centralnych nad Autonomiczną Republiką Adżarii. Priorytetem nowych władz Gruzji jest przywrócenie integralności terytorialnej kraju oraz jego szybka integracja z Unią Europejska i członkostwo w NATO.

Podyskutuj o tym na FORUM...

Wszelkie prawa zastrzeżone © Copyright by kaukaz.pl