strona główna GRUZJA - historia Zmagania z sąsiadami — upadek Iberii i Lazyki

Zmagania z sąsiadami — upadek Iberii i Lazyki

Niezależność Iberii i Lazyki (Egrisi) była ciągle zagrożona. Pierwsza z nich najczęściej zmagała się z odwiecznym naporem sąsiedniej Persji, druga zaś była szczególnie narażana przez Bizancjum. Walki przebiegały ze zmiennym szczęściem. Gruzińskim królom raz udawało się odeprzeć wrogie armie, kiedy indziej pustoszyły one kraj a władca stawał się wasalem którejś z politycznych potęg. W walce z Persami stracił życie Wachtang Gorgasali, uznawany za jednego z najwybitniejszych władców Iberii. Jego zasługą jest m.in. przeniesienie stolicy z Mcchety do Tbilisi (VI w.) oraz stworzenie autokefalicznego kościoła, którego najwyższym patriarchą był odtąd katolikos.

Wyczerpujące wojny z sąsiednimi imperiami przyniosły państwom gruzińskim utratę niezależnego bytu w VI wieku. Lazyka (Lazyka) stała się faktycznie bizantyjską prowincją, z kolei Iberia stała się areną zaciętej rywalizacji persko-bizantyjskiej. Ostateczną klęskę obu królestwom przyniósł najazd Arabów w 654 r., którzy obrócili w ruinę wiele miast m.in. dawną stolicę państw zachodniogruzińskich, czyli Ciche-Godżi. Pozostałą przy życiu ludność islamscy zdobywcy gnębili uprowadzaniem w jasyr i krwawym tłumieniem jakichkolwiek przejawów buntu. Mimo swej bezwzględności arabscy władcy stymulowali rozwój gospodarczy poprzez specjalne przywileje dla rzemieślników i kupców a Tbilisi wyrastało na jedną z głównych metropolii Bliskiego Wschodu. Wraz ze wzrostem samodzielności arabskich namiestników ich rządy stawały się bardziej znośne dla miejscowej ludności a nawet zyskiwały jej poparcie. Ziemie zachodniej Gruzji dość szybko przeszły ponownie pod kuratelę Bizancjum, zaś emirat arabski utrzymał się aż do początków XII w. na terenach wokół Tbilisi.