Kolchidzki Park Narodowy 
Jest jednym z nielicznych gruzińskich obszarów
chronionych położonym poza górami. Znajduje się w zachodniej
części kraju, nieco na wschód od portowego miasta Poti, na
obszarze Niziny Kolchidzkiej, w niewielkiej odległości od wybrzeża.
Powierzchnia rezerwatu wynosząca 500 km2 obejmuje brzegi przymorskiego
jeziora Paleostomi i bagniska nad rzeką Piczori.
Park utworzono w 1947 roku dla ochrony podmokłych siedlisk unikatowej
roślinności nizinnej, którym zagrażało intensywne osuszanie.
Na jego obszarze zachowały się trawiaste bagna i torfowiska oraz
niezwykle bujne, bagienne lasy kolchidzkie, które stanowią
pozostałość - czyli relikt - dawnej roślinności trzeciorzędowej. W
drzewostanie tych lasów występują m.in. buk, dąb imertyński,
olcha brodata, jesion i lipa. Natomiast podszycie składa się z
różanecznika żółtego, bukszpanu kolchidzkiego
oraz lian kojarzących się zazwyczaj z wilgotnymi lasami
równikowymi. Rzadziej niż lasy kolchidzkie spotyka się w
rezerwacie lasy z bukszpanem i jeżyną kaukaską. Spośród
endemitów występuje figowiec i kłokoczka kolchidzka.
Świat zwierzęcy jest równie bogaty co miejscowa flora.
Występują tu: szakale, dziki, sarny, żółwie błotne i kuny.
Ichtiofauna, czyli ryby są reprezentowane przez co najmniej 30
gatunków. Zimową porą rezerwat zamieszkuje ponad 20
gatunków ptaków, które przylatują z
Syberii, Europy Północnej i Środkowej m.in. bociany białe,
ibisy i żurawie.
AZERBEJDŻAN
GRUZJA