Znajduje się w południowej Gruzji, na obszarze Małego Kaukazu,
nieopodal słynnego uzdrowiska Bordżomi. Powierzchnia chroniona wynosi
180 km2, z czego na lasy przypada 90%. Obejmuje południowo-wschodnie
stoki Gór Mescheckich (od 780 do 2200 m) opadające do
głębokiego wąwozu rzeki Matkwari.
Rezerwat powołano w 1935 dla ochrony lasów typu
kolchidzkiego, które są trzeciorzędowym reliktem. W tych
częściach rezerwatu gdzie zachował się pierwotny las kolchidzki
występują dęby gruzińskie, kasztany jadalne, graby kaukaskie, buki
wschodnie, cisy oraz jesiony a w podszycie zarośla
różanecznika. W dolinach wycięto lasy reliktowe a ich
miejsce zajął drzewostan złożony z grabu i olchy. Z kolei we wschodnich
rejonach obszaru chronionego występują lasy świerkowo-jodłowe oraz
sosnowe z domieszką brzóz. W piętrze subalpejskim tworzą
głównie wiecznie zielone zarośla.
Pośród kniei żyją jelenie kaukaskie, kozice, salamandry i
sarny a z dużych drapieżników niedźwiedzie brunatne, rysie,
borsuki.
Poza przyrodą ożywioną rezerwat posiada inne cenne walory. Krajobraz
odznacza się niezwykłym urokiem - nie brakuje wodospadów,
zbocza górskie pocięte są dolinami rzecznymi a sam
wąwóz rzeki Mtkwari osiąga ok. 1500 metrów
głębokości. Powszechnie występują źródła mineralne
obfitujące w wody chlorkowo-wodoro-węglanowo-sodowo-wapniowe. Ponadto,
na obszarze rezerwatu rozsiane są liczne zabytki kultury gruzińskiej
sprzed tysiąca lat.