Kaukaz.pl wytycza szlaki!

Czy jesień to dobry moment na górskie wycieczki w Gruzji?

Czy warto chodzić po górach, o których milczą przewodniki?

Sprawdzimy to dla Was!

Z początkiem października ruszamy w Kaukaz. W dodatku szerokim łukiem omijamy popularne trasy. Dzięki temu poznamy uroki spacerów po wulkanach w Górach Samsarskich, odkryjemy mroczne miejsca pogańskich rytuałow na zboczach Gór Kartlijskich i zmierzymy się z poszarpaną granią Gór Mescheckich.

Chcemy dotrzeć do miejsc gdzie to cudzoziemiec jest atrakcją. Pragniemy przeżyć dreszczyk emocji przecierając własne szlaki. Zamiast przewodnika lub relacji wydrukowanej z internetu będziemy trzymać w ręku stare sowieckie mapy wojskowe.

Ty też możesz poczuć klimat tej wyprawy. Śledź nasze sukcesy lub porażki. Tu znajdziesz najświeższe wieści ze szlaku!

Kilka faktów o wyprawie:

Kto?

Krzysztof Dąbrowski - szef redakcji
Mateusz Stachowicz - redaktor
Jakub Łuczak - korespondent w Gruzji

Kiedy?

30 września - 12 października 2011

Gdzie?

Gruzja, regiony: Samcche-Dżawacheti, Pszawi, Adżaria

A właście to po co?

- wytyczyć i opisać ciekawe szlaki turystyki górskiej w Wielkim Kaukazie i Małym Kaukazie
- uzupełnić zasoby fotograficzne Kaukaz.pl
- sprawdzić warunki panujące w gruzińskich górach jesienią
- zmierzyć się z przeciwnościami

Co może nam popsuć plany?

- jesienna słota lub nagły atak zimy
- dzikie zwierzęta i gigantyczne owczarki kaukaskie
- własne słabości

Dlaczego Góry Samsarskie?

W całej Gruzji nie ma czegoś podobnego do Gór Samsarskich! Wyobraźcie sobie kilkanaście nagich stożków wulkanicznych a między nimi dziesiątki turkusowych jezior. W dodatku jeden z najwyższych szczytów tego pasma skrywa tajemnicę gigantycznej katastrofy sprzed tysięcy lat. Chodzi o dzisiejszą górę Samsari (3285 m n.p.m.), która jest jedynie drobnym fragmentem ogromnego wulkanu, rozerwanego kiedyś przez gwałtowną eksplozję.

Dodajmy, że to chyba jedne z najbardziej barwnych gór Kaukazu. Tutejsze skały są czarne, czerwone, beżowe a nawet trafiają się kanarkowe. Na mapach z lat 60-tych ubiegłego wieku widać dwa niewielkie lodowczyki skryte wewnątrz kaldery (niecki po rozerwanym wulkanie). Przekonamy się czy te relikty epoki lodowej istnieją nadal czy też przeszły do historii wraz z ociepleniem klimatu. Wysokość gór i ich południkowe położenie sprawiają, że jest to najbardziej wietrzne miejce w Gruzji. Na pewno czekają tam na nas silne przeciągi...

Otoczenie Gór Samsarkich jest równie niezwykłe jak one same. To płaskowyż Dżawachecki, zwany "gruzińską Syberią". Zimy są tu srogie a lato chłodne, dlatego brakuje drzew i nie uprawia się niczego poza ziemniakami i kapustą. Na tej "niegościnnej ziemi" mieszkają bardzo gościnni... Ormianie - największa mniejszość etniczna w Gruzji. Nie brakuje intrygujących zabytków. Naszą wędrówkę zaczynamy do eksploracji ruin megalitycznej twierdzy Abuli, która wznosi się na południowych stokach wygasłego wulkanu Patara Abuli (2800 m n.p.m.). Z gór zejdziemy we wsi Patara Samsari, gdzie zobaczymy średniowieczny klasztor i jaskinie.

Najwyższy punkt trasy:: Didi Abuli (3310 m n.p.m.)

Planowana trasa przez Góry Samsarskie

Pokaż Kaukaz.pl w Górach Samsarskich na większej mapie

Dlaczego Góry Mescheckie?

Ciągną się łukiem od Batumi po Bordżomi a więc od morza w głąb lądu. To prawdziwa granica klimatyczn. Ich grzbiet zatrzymuje ciężkie deszczowe chmury i ciepłe powietrze po zachodniej i północnej stronie. Na ich zachodnie stoki spada co roku warstwa prawie 5 metrów wody (w Polsce średnio 60 cm)! Tymczasem południowo-wschodnie zbocza zwykle cierpią na suszę.

Nasza trasa wiedzie ze wschodu na zachód a im bliżej Batumi tym większe będzie ryzyko skąpania w strugach ulewnego deszczu (lub przysypania świeżym śniegiem).

Trasa zaczyna się od malowniczych ruin skalnej twierdzy Boladżauri, po czym wznosi się na wysokość 2550 metrów. Stamtąd maszerujemy dziarsko po grani. Raz trawiastej, raz skalistej. Grań jest dość wąska, co oznacza wspaniałe widoki po obu stronach, ale też będzie trudna do przejścia w skalistych miejscach. W razie niesprzyjającej pogody skrócimy wędrówkę skręcając w którąś z licznych dolin odchodzących od grani.

Przy dobrej pogodzie powinniśmy dostrzec pięciotysięczniki Wielkiego Kaukazu. Na pewno będziemy się cieszyć ferią barw skomponowanych przez jesień. Czeka nas mozaika purpurowycj i złocistych drzew w górych partiach gór, pożółkłych traw na halach i zieleni w głębi dolin.

Najwyższy szczyt: Mepisckaro (2850 m n.p.m.)

Planowana trasa granią Gór Mescheckich

Pokaż Kaukaz.pl w Górach Mescheckich na większej mapie

Dlaczego Góry Kartlijskie?

Bo.... tam zobaczymy tajemnicze ołtarze, na których od tysięcy lat odprawia się pogańskie rytuały i składa żywe ofiary. Bo... tam usłyszymy niezwykłe historie, po których włos na głowie się jeży. Bo... tam skosztujemy dojrzewającego w ziemi sera dambali chaczo i popijemy mocnym trunkiem żipitauri. Bo... tam zapuścimy się w dzikie i piękne góry, które mogą być wspaniałą bazą wypadową na wędrówki do Chewsuretii, Tuszetii, Kachetii i w okolice Drogi Wojennej. Wystarczy?

Planowana trasa granią Gór Kartlijskich

Pokaż Kaukaz.pl w Górach Kartlijskich na większej mapie